συνεργασιμότητα

η, Ν

(βιοχ.) φαινόμενο στην ενζυμολογία, κατά το οποίο το σχήμα μιας υπομονάδας ενός ενζύμου που αποτελείται από πολλές υπομονάδες μεταβάλλεται από το υπόστρωμα, δηλαδή την ουσία πάνω στην οποία δρα το ένζυμο για τον σχηματισμό ενός προϊόντος, ή από κάποιο άλλο μόριο, ώστε να τροποποιηθεί το σχήμα τής γειτονικής υπομονάδας.